yaf | ||
|
مشکلات دیگری نیز ممکن است اختلالات وستیبولار درپی داشته باشد مانند: تهوع و استفراغ، کاهش توانایی تمرکز و خستگی. علائم ناشی از اختلالات وستیبولار می تواند کیفیت زندگی را کاهش دهد و تمامی جنبه های زندگی روزمره را تحت تاثیر قرار دهد. آنها همچنین میتوانند مشکلات عاطفی مانند اضطراب و افسردگی را تشدید یا ایجاد کنند. علاوه بر این، یکی از عواقب ناشی از اختلال وستیبولار این است که علائم این بیماری باعث می شود مردم به شیوه زندگی کم تحرک بپردازند تا مانع از ایجاد علایم سرگیجه ، منگی و یا عدم تعادل شوند. در نتیجه، کاهش قدرت عضلات و انعطاف پذیری، افزایش سفتی مفصلی و کاهش استقامت می تواند رخ دهد. روش های درمان که در توانبخشی تعادلی استفاده می شود می تواند برای این مشکلات ثانویه سودمند باشد . توانبخشی وستیبولار یا توانبخشی تعادلی چیست؟ در بسیاری از افراد بعد از ایجاد این نقص بصورت طبیعی سیستم جبران مرکزی صورت میپذیرد اما در کسانی که علایم کاهش نیافته است توانبخشی وستیبولار بسیار کمک کننده و آن ها را به زندگی طبیعی باز میگرداند. افزایش علائم باید موقت باشد و قبل از ادامه تمرینات یا کارهای دیگر علائم باید به طور کامل به سطح عادی بازگردند. با گذشت زمان و با انطباق خوب و پشتکار، شدت سرگیجه بیمار کاهش می یابد. هدف از توانبخشی وستیبولار این است که بتوانیم سیستم جبران تعادلی را فعال نماییم این کار با یک سری تمرین های پیش طراحی شده که برای هر فرد متفاوت است شکل می گیرد قبل از اینکه ما تمرین های ورزشی را برای یک فرد طراحی نماییم نیاز به یکسری معاینات بالینی و ارزیابی های تخصصی جامع داریم که معاینات و ارزیابی ها مشخص می نماید که توانبخشی تعادلی به چه صورت و با چه برنامهای شکل گیرد . این کار با تمرینات سفارشی برای رفع مشکل خاص افراد انجام می شود. بسته به مشکلات مربوط به وستیبولار هر فرد تمرینهای خاصی در نظر گرفته میشود : تمرینات توان بخشی وستیبولار یا توانبخشی تعادلی تثبیت gaze چشم تمرینهای ترکیبی تعادلی تمرینات حسی برای درمان علائم سرگیجه استفاده می شود که به صورت حرکت دادن خود و یا با محرک های بینایی تولید می شود. تمرین های حسی در بیماران باعث میشود که در هنگام حرکت، سرگیجه افزایش یابد به ویژه هنگامی که آن ها حرکت سریع سر دارند و یا زمانی که آن ها موقعیت خود را تغییر می دهند مانند زمانی که خم می شوند و یاهنگام نگاه کردن به بالا. همچنین ورزش برای بیمارانی که در محیط هایی که تحریک بینایی در آن زیاد است مانند مراکز خرید و فروشگاه های مواد غذایی، در هنگام تماشای فیلم های پر حرکت یا در حال حرکت در سطوحی که لیز و براق و یاشطرنجی است میزان سرگیجه را افزایش می دهد. تمرین حسی برای سرگیجه هایی که به دلیل حرکت سر یا محرک های بینایی بدتر نمی شود، مناسب نیست. هدف از تمرین های عادت پذیری این است که سرگیجه را از طریق تکرار با حرکات خاص یا محرک های بینایی که باعث سرگیجه بیماران می شود، کاهش دهد. این تمرین ها به طور خفیف و یا به طور متوسط، باعث علائم سرگیجه بیماران می شود. افزایش علائم باید موقت باشد و قبل از ادامه تمرینات یا کارهای دیگر علائم باید به طور کامل یا بصورت تدریجی کاهش یابند . با گذشت زمان و با انطباق خوب و پشتکار، شدت سرگیجه بیمار کاهش می یابد، چون مغز می آموزد که سیگنال های غیر طبیعی را که از گوش داخلی دریافت می کنند نادیده بگیرد. تمرینات تثبیت کننده چشم برای کنترل حرکات چشم مورد استفاده قرار می گیرند، بنابراین بینایی می تواند در طول حرکت سر، فعال باشد. این تمرینها برای بیمارانی که مشکلات را به طور ناگهانی گزارش می دهند، مناسب است زیرا دنیای بینایی آن ها پرش یا چرخش می کند، مانند هنگام خواندن و یا هنگام تلاش برای شناسایی اشیاء در محیط، به ویژه هنگامیکه در حرکت هستند. برای بهبود کنترل حرکات چشم تمرینات تثبیت کننده gaze مورد استفاده قرار میگیرد بنابراین بینایی می تواند در طول حرکت سرعملکرد فعال داشته باشد . تمرینهای تعادلی شامل ترکیبی از تمرینهای است که حواس بینایی، حس عمقی (مفاصل و عضلات) و بخش وستیبولار گوش را با یکدیگر هماهنگ میکند و با ارائه سیگنالهایی به مغز سیستم جبران تعادلی را فعال و فرد بعد از مدتی به حال خوب باز میگردد. سخن پایانی
امتیاز:
بازدید:
[ ۱ اسفند ۱۴۰۰ ] [ ۰۱:۲۸:۱۲ ] [ pari ]
|
|
[RSS ] [Weblog Themes By : mobinblog.ir] |